Η Αναστασία Σουρτζή είναι από τους πιο αυθεντικούς ανθρώπους που έχω γνωρίσει.
Αγαπάει την τέχνη, αγαπάει το θέατρο και αυτό φαίνεται σε κάθε της λέξη αλλά κυρίως σε κάθε της πράξη. Την συνάντησα λίγο μετά την ολοκλήρωση των παραστάσεων του έργου “Ποιος σκότωσε τον Ουίλιαμ;” και είχαμε μια όμορφη κουβέντα απ’ αυτές τις αληθινές που σου μένουν για καιρό….
ΕΡΩΤ : Θέσπις Κερατέας μια καλλιτεχνική όαση που ομορφαίνει τις δύσκολες εποχές που ζούμε, μίλησε μας για την ιστορία και τις δράσεις αυτού τoυ μη κερδοσκοπικoύ οργανισμού.
ΑΠΑΝ : Ξεκινήσαμε δειλά δειλά πριν από 17 χρόνια μετά από κάποια επιμορφωτικά σεμινάρια ενηλίκων που έγιναν από τη γενική γραμματεία δια βίου μάθησης και γνωρίσαμε έτσι την μαγική τέχνη του θεάτρου .Στην πορεία κάποια φιλαράκια δημιουργήσαμε μια ομάδα ερασιτεχνική .Μπαίνοντας στο χώρο αυτόν γνωρίσαμε αξιόλογους εραστές της τέχνης του θεάτρου που έκαναν θέατρο 25-30 χρόνια και αυτοί μας μύησαν στην πραγματική σημασία του ερασιτεχνικού θεάτρου, που είναι η εθελοντική προσφορά όλων των μελών για την “χρησιμοποίηση” της τέχνης αυτής στον πολιτισμό ,συνδοιαστικά με την προσφορά στον άνθρωπο !! Όπως είπε ο Kάρολος Κουν «…Δεν κάνουμε θέατρο για το θέατρο. Δεν κάνουμε θέατρο για να ζήσουμε. Κάνουμε θέατρο για να πλουτίσουμε τους εαυτούς μας, το κοινό που μας παρακολουθεί κι όλοι μαζί να βοηθήσουμε να δημιουργηθεί ένας πλατύς, ψυχικά πλούσιος και ακέραιος πολιτισμός στο χώρο μας. Μόνος του ο καθένας είναι ανήμπορος. Μόνος του ο καθένας από σας τους πιο κοντινούς στην προσπάθειά μας, είναι ανήμπορος. Μαζί ίσως κάτι μπορέσουμε να κάνουμε. Το θέατρο, ως μορφή Τέχνης, δίνει τη δυνατότητα να συνδεθούμε, να συγκινηθούμε, ν’ αγγίξουμε ο ένας τον άλλον, να νιώσουμε μαζί την αλήθεια. Να γιατί διαλέξαμε το θέατρο σα μορφή εκδήλωσης του ψυχικού μας κόσμου…»
ΕΡΩΤ : Μιλάμε για ένα αμιγώς ερασιτεχνικό θίασο;
AΠΑΝΤ : Φυσικά κανείς από την ομάδα δεν αμοίβεται ούτε ηθοποιός ούτε συντελεστής .Ο καθένας προσφέρει από το μετερίζι του σ΄αυτό που λέμε τοπική κουλτούρα και γενικότερα στον πολιτισμό, είναι αλληλέγγυος και προσφέρει μέσω του θεάτρου. Όλοι όσοι έρχονται στην οικογένεια ΘΕΣΠΙΣ έχουν πάντα θέση σ΄ αυτή την προσπάθεια. Είναι παιδιά με ευαισθησίες, με προβληματισμούς έτοιμα πάντα να εξυπηρετήσουν τους σκoπούς της ομάδας.
ΕΡΩΤ : Πως γίνεται η επιλογή των ηθοποιών και των υπόλοιπων συντελεστών, έχουν όλοι θέση στο θίασο?
ΑΠΑΝΤ : Η επιλογή στο ερμηνευτικό κομμάτι είναι το πιο δύσκολο και αφορά τον σκηνοθέτη της ομάδας ,που καλείται εκτός από το να σκηνοθετήσει, να διδάξει τα νέα άτομα βασικές γνώσεις και τεχνικές θεατρικής παιδείας πχ: ορθοφωνία ,αγωγή λόγου ,υποκριτική κλπ να τα προφυλάξει από το να εκτεθούν, να τα βοηθήσει να μην καβαλήσουν το καλάμι που λέμε στο χώρο μας.
ΕΡΩΤ : Τι σημαίνει για την Αναστασία το θέατρο;
ΑΠΑΝ: Τρόπος ζωής ,έρωτας ,μεράκι ελευθερία!
ΕΡΩΤ : Στην αυλαία του έργου Ποιος σκότωσε τον Ουίλιαμ; μια επαγγελματικού επιπέδου παραγωγή, σε ακούσαμε συγκινημένη να χαρακτηρίζεις τον εαυτό σου ερασιτέχνη ηθοποιό και σκηνοθέτη, ήταν ποτέ το όνειρό σου να γίνει το θέατρο η δουλειά σου
ΑΠΑΝΤ : Ναι με θεωρώ ερασιτέχνη με την έννοια του εραστή της τέχνης ,αυτό δεν σημαίνει ότι δεν κάνω επαγγελματικό θέατρο με την ευρύτερη έννοια του όρου που σημαίνει άσκηση δραστηριοτήτων με ευσυνειδησία ,υπευθυνότητα και συστηματικότα και όχι με τη στενή έννοια πληρώνομαι άρα είμαι επαγγελματίας.
ΕΡΩΤ : Σκηνοθέτης ή ηθοποιός, αγαπάς και τα δύο το ίδιο ή προτιμάς λίγο παραπάνω το ένα από το άλλο;
ΑΠΑΝΤ : Είμαι εργάτης της θεατρικής τέχνης ,ότι κάνω που έχει κάνει με αυτό το αγαπώ και το υπηρετώ με όλες μου τις δυνάμεις και αισθήσεις ,δεν μπορώ να πώ οτι προτιμώ το ένα ή το άλλο .Πιστεύω βέβαια πως ένας καλός δάσκαλος και σκηνοθέτης για να μπορεί να είναι αντικειμενικός πρέπει να έχει δοκιμαστεί σε όλα .
ΕΡΩΤ : Ποια είναι τα σχέδια για το μέλλον, οι επόμενες δράσεις;
ΑΠΑΝΤ : Μαθήματα ,σεμινάρια ,επισκέψεις σε θέατρα να μπορέσουμε να ανοίξουμε τους ορίζοντες μας ,φεστιβάλ για να συναντήσουμε αδέρφια ερασιτέχνες , συμμετοχή σε δράσεις ,συνεργασίες ,πρόβες ,πρόβες και πρόβες χαχα σε δύο νέα έργα και ένα παιδικό παραμύθι μιας και δεν πρέπει να ξεχνάμε το παιδικό κοινό!!
Γνώμονας μας η αγάπη και ο σεβασμός στο θέατρο και το θεατρικό κοινό!!
Επιμέλεια Μίλτος Μαρίνης
