Τα καλύτερα ταξίδια ξεκινούν από τα όνειρα των 18χρονων παιδιών, όπως αυτό το ονειρεμένο ταξίδι που γράφτηκε με νότες και παραμένει ζωντανό 42 χρόνια μετά.
Η ιστορία ξεκινάει το 1977 όταν τρεις φίλοι και συμμαθητές στο Tampton School του Sheffield αποφασίζουν να δημιουργήσουν ένα συγκρότημα με το όνομα Atomic Mass. Οι Rick Savage στο μπάσο, Tony Kenning στα τύμπανα και Pete Willis στην κιθάρα, δοκίμασαν τον Joe Elliott στην αρχή ως κιθαρίστα αλλά γρήγορα κατάλαβαν ότι ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος για τη θέση του τραγουδιστή της μπάντας.
Το 1978 ο Steve Clark ενσωματώθηκε στο συγκρότημα και ένα χρόνο αργότερα ξεκίνησαν να ηχογραφούν υλικό το οποίο έμελλε να γίνει η πρώτη δισκογραφική δουλειά της μπάντας με το νέο της όνομα Def Leppard, ένα E.P που περιείχε τρία τραγούδια και είχε τίτλο The Def Leppard E.P. Λίγο πριν την είσοδο τους στο στούντιο ο ντράμερ Tony Kenning εγκατέλειψε την μπάντα και αντικαταστάθηκε από τον Frank Noon προκειμένου να ολοκληρωθούν οι ηχογραφήσεις. Μετά το τέλος των ηχογραφήσεων ο 15χρονος τότε Rick Allen έγινε ο μέχρι σήμερα ντράμερ των Def Leppard.
Το E.P έκανε καλές πωλήσεις με την υποστήριξη και το απαραίτητο air play από τον John Peel του BBC Radio 1 και οι Def Leppard άρχισαν μέσα στο 1979 να αποκτούν το δικό τους κοινό σαν γνήσιοι εκπρόσωποι του νέου κύματος της Βρετανικής Hard Rock σκηνής. Το πρώτο τους συμβόλαιο με τη Phonogram/Vertigo ακολούθησε ως φυσική συνέχεια της αυξανόμενης δημοσιότητας της μπάντας στη Hard Rock και Heavy Metal κοινότητα της Μ. Βρετανίας, η οποία εκτοξεύτηκε με τη συμμετοχή τους ως support στη Βρετανική περιοδεία των AC/DC την ίδια χρονιά.
Παρ’ όλη τη μεγάλη επιτυχία του πρώτου τους album On Through the Night το οποίο κυκλοφόρησε το 1980 και έφτασε στο Νο 15 του UK Chart, το βρετανικό κοινό δεν τους αγκάλιασε από την πρώτη στιγμή γιατί πίστευε ότι η μπάντα στόχευε να κερδίσει το κοινό στην άλλη άκρη του Ατλαντικού. Αποκορύφωμα αυτού ήταν η συναυλία στο φεστιβάλ του Reading στο οποίο το κοινό τους υποδέχθηκε πετώντας κουτιά μπίρας και διάφορα αντικείμενα στη σκηνή.
Την επόμενη χρονιά οι Def Leppard με τη βοήθεια του Robert Lange στην παραγωγή του δεύτερου album τους High ‘n’ Dry φαίνεται να βρήκαν τον ήχο τους και το Bringin’ On The Heartbreak έγινε ένα από τα πρώτα Hard Rock videos που έπαιξαν στο MTV το 1982. Κατά τη διάρκεια της ηχογράφησης του τρίτου τους album Pyromania, ο Phil Collen αντικατέστησε τον Pete Willis ο οποίος απολύθηκε λόγω προβλημάτων με το αλκοόλ και το πρώτο single Photograph έβαλε τους Def Leppard στα σπίτια όλης της γης αφού το video clip του ξεπέρασε σε ζήτηση ακόμα και το Beat It του Michael Jackson στο MTV το 1983. Το Pyromania πούλησε μόνο το 1983 έξι εκατομμύρια αντίτυπα και σηματοδότησε την ανατολή του pop – metal κινήματος της δεκαετίας του ’80 ενώ στα charts της Αμερικής ξεπεράστηκε μόνο από το Thriller του Michael Jackson.
Ήταν πλέον φανερό ότι η βρετανική μπάντα είχε πατήσει κορυφή, όμως το μέλλον έκρυβε εκπλήξεις ευχάριστες αλλά και τραγικές.
Στις 31 Δεκεμβρίου 1984 ο ντράμερ Rick Allen έχασε το αριστερό του χέρι όταν το αυτοκίνητο που οδηγούσε έφυγε από την πορεία του και προσέκρουσε σε τοίχο. Παρά τον ακρωτηριασμό του εξαιτίας του ατυχήματος, ο Allen δεν το έβαλε κάτω και αποφάσισε με κάθε τρόπο να συνεχίσει στο συγκρότημα. Δοκίμασε να αντικαταστήσει κάποια από τα χτυπήματα του στα τύμπανα παίζοντας με τα πόδια αντί του αριστερού του χεριού και μόλις το κατάφερε, σχεδίασε μαζί με τη Simmons ένα ειδικό σετ ηλεκτρονικών τυμπάνων προσαρμοσμένο στις ανάγκες του. Με την υποστήριξη των υπολοίπων μελών της μπάντας αλλά κυρίως χάρη στη δική του θέληση δύο χρόνια μετά το ατύχημα του, ο Rick Allen ανέβηκε με τους Def Leppard στη σκηνή του Monsters of Rock γεμίζοντας συγκίνηση το κοινό που τον αποθέωσε.
Ένα χρόνο μετά, το 1987 και μετά από τρία χρόνια ηχογραφήσεων κυκλοφόρησε το τέταρτο album τους Hysteria το οποίο έπιασε κορυφή και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού με τραγούδια όπως το ομώνυμο Hysteria, Animal, Love Bites και Pour Some Sugar on Me το οποίο κατέκτησε τη δεύτερη θέση των 100 καλύτερων τραγουδιών της δεκαετίας του ’80 στο VH1. Το album αυτό ήταν από τα ελάχιστα που κατάφεραν να ανεβάσουν 7 singles στο US top 100, έμεινε για 3 χρόνια στα charts και πούλησε πάνω από 25 εκατομμύρια αντίτυπα. Μαζί όμως με τα βραβεία της καλύτερης Hard Rock μπάντας σε Μ. Βρετανία και Αμερική άλλο ένα τραγικό συμβάν ήρθε να σφραγίσει την ιστορία του συγκροτήματος. Κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων του νέου τους album, τo 1991 ο Steve Clark δεν άντεξε τη μάχη με τον αλκοολισμό και βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του στο Λονδίνο μετά από κατανάλωση χαπιών και αλκοόλ. Παρά το τραγικό συμβάν η μπάντα αποφάσισε να συνεχίσει τις ηχογραφήσεις και το 1992 κυκλοφόρησε το album Adrenalize το οποίο με την κυκλοφορία του ανέβηκε ταυτόχρονα στην κορυφή των Βρετανικών και Αμερικάνικων charts, ενώ την ίδια χρονιά η μπάντα συμμετείχε στο The Freddie Mercury Tribute Concert που έγινε στο στάδιο Wembley. Ο Vivian Campell γνωστός από τη δουλειά του με τον Dio και τους Whitesnake έγινε ο νέος κιθαρίστας της μπάντας δίνοντας νέα ώθηση στα σχέδια τους. Μια νέα σελίδα στην ιστορία τους μόλις ξεκίνησε.
 |
 |
Η νέα αυτή εποχή χαρακτηρίστηκε από πειραματισμούς με τον ήχο τους αναμιγνύοντας το Hard Rock με εναλλακτικές μουσικές φόρμες και pop μελωδίες, κάνοντας την εικόνα τους περισσότερο φιλική. Δύο συλλογές που κυκλοφόρησαν το 1993 και 1995 αντίστοιχα κράτησαν τις πωλήσεις της μπάντας σε υψηλά επίπεδα. H δεύτερη με τίτλο Vault: Def Leppard Greatest Hits (1980–1995) περιείχε το καινούργιο When Love & Hate Collide το οποίο έγινε η μεγαλύτερη επιτυχία τους στη Μ. Βρετανία σκαρφαλώνοντας στο Νο 2 του singles Chart.
Στις 23 Οκτωβρίου 1995 η μπάντα μπήκε στο βιβλίο Guinness γιατί έπαιξε ζωντανά την ίδια μέρα σε τρεις χώρες από διαφορετικές Ηπείρους, Ταγγέρη – Μαρόκο, Λονδίνο – Αγγλία και Βανκούβερ – Καναδάς και το 1996 κυκλοφόρησε το Slang, ένα εντελώς διαφορετικό album για τα μέχρι τώρα δεδομένα της μπάντας το οποίο χαρακτηρίζεται από εναλλακτικούς ήχους και βαθύτερους στίχους.
Οι Def Leppard έκλεισαν τη δεκαετία του 90 με την κυκλοφορία του album Euphoria επιστρέφοντας με αυτό στον κλασικό τους ήχο.
Η νέα χιλιετία ξεκίνησε δυνατά για την βρετανική μπάντα αφού το 2000 εισήχθησαν στο Hollywood RockWalk της Sunset Boulevard και την επόμενη χρονιά το VH1 έκανε την παραγωγή του δραματοποιημένου ντοκιμαντέρ Hysteria – The Def Leppard Story, μια βιογραφία του συγκροτήματος που αναφέρεται στην ιστορία τους από την αρχή της καριέρας τους το 1977 μέχρι το 1986. Το δέκατο album με τίτλο X κινήθηκε σε pop φόρμες μακριά από τον γνωστό ήχο της μπάντας και γρήγορα εξαφανίστηκε από τα charts. Παρά το ότι ήταν το λιγότερο επιτυχημένο album από την αρχή της καριέρας τους, το κοινό ανταποκρίθηκε στην περιοδεία που ακολούθησε με αποτέλεσμα να είναι από τις ποιο επιτυχημένες τους. Στα επόμενα πέντε χρόνια η μπάντα κυκλοφόρησε δύο συλλογές, συμμετείχε στο Live 8 και έκανε περιοδεία με τον Bryan Adams, ενώ το 2006 κυκλοφόρησε το album Yeah! στο οποίο διασκεύασαν μεταξύ άλλων τραγούδια των Blondie, The Kinks, Sweet, ELO και Badfinger. Το Μάιο της ίδιας χρονιάς τιμήθηκαν από το VH1 Rock Honors μαζί με τους QUEEN, KISS και Judas Priest και τον Ιούνιο ξεκίνησαν περιοδεία σε Αμερική και Καναδά με support μπάντες τους Foreigner και τους Styx.
Έξι χρόνια είχαμε ν’ ακούσουμε νέο υλικό από του Def Leppard και το 2008 η μπάντα κυκλοφόρησε το Songs from the Sparkle Lounge το οποίο έκανε ντεμπούτο στο Νο 5 του US Billboard με πρώτο single το Nine Lives στο οποίο συμμετέχει ο country τραγουδιστής Tim Mcgraw. Ακολούθησε παγκόσμια περιοδεία για την προώθηση του album και παράλληλα μ’ αυτή το συγκρότημα εμφανίστηκε σε φεστιβάλ σε όλη την Ευρώπη. Αξίζει να σημειωθεί ότι κατά τη διάρκεια αυτών των εμφανίσεων ανέβηκαν μαζί τους στη σκηνή συγκροτήματα όπως : Styx,REO Speedwagon,Whitesnake,ZZ Top,Poison,Cheap Trick ενώ τον Οκτώβριο του 2008 εμφανίστηκαν ζωντανά μαζί με την Taylor Swift στο CMT Crossroads, ένα show που κυκλοφόρησε σε DVD το 2009. Προς το τέλος της ίδιας χρονιάς η μπάντα ακύρωσε 23 συναυλίες της Αμερικάνικης περιοδείας τους για προσωπικούς λόγους όπως οι ίδιοι ανακοίνωσαν ενώ αρνήθηκαν κατηγορηματικά τις φήμες για διάλυση της μπάντας.
 |
 |
Μετά από ένα χρόνο αποχής από τις ζωντανές εμφανίσεις, η μπάντα κυκλοφόρησε το πρώτο llive album της Mirror Ball – Live & More το οποίο περιείχε και τρία νέα τραγούδια ηχογραφημένα στο studio, ενώ τα χρόνια που ακολούθησαν ξεκίνησαν και πάλι περιοδείες σε όλη τη γη συνοδευόμενοι πάλι από μεγάλα ονόματα της Rock σκηνής όπως : Heart,Mötley Crüe,Poison,Lita Ford,KISS κ.α, ενώ το 2013 ο Vivian Campbell διαγνώστηκε με λέμφωμα Hodgkin’s. Παρά τη σοβαρή του ασθένεια ο Cambell συνέχισε τις ζωντανές εμφανίσεις με την μπάντα αφού αυτό επιδρούσε θετικά στην ψυχολογία του.
Δύο χρόνια αργότερα το 2015 οι Def Leppard κυκλοφόρησαν το ενδέκατο studio album τους με τίτλο το όνομα τους το οποίο με την κυκλοφορία του ανέβηκε στο Νο 10 του Αμερικάνικου chart και Νο 11 του Βρετανικού. Ακολούθησαν ζωντανές εμφανίσεις με αποκορύφωμα την περιοδεία που έκανε η μπάντα μαζί με τους Journey το 2018,παίζοντας μπροστά σε πάνω από ένα εκατομμύριο ανθρώπους σε 58 πολιτείες στην Αμερική.
Το Νοέμβριο του 2018 κυκλοφόρησαν τη διπλή συλλογή The Story So Far – The Best Of η οποία εκτός από 34 από τις μεγαλύτερες επιτυχίες τους, περιέχει και μία πολύ καλή διασκευή του Personal Jesus των Depeche Mode, ενώ ετοιμάζονται για νέα παγκόσμια περιοδεία το 2019.
Κάποια όνειρα λοιπόν γίνονται πραγματικότητα. Το άστρο των Def Leppard που έλαμψε για πρώτη φορά στον ουρανό του Sheffield πριν 42 χρόνια, εξακολουθεί να λάμπει ακόμα και σήμερα το ίδιο λαμπρό φωτίζοντας τη γη από άκρη σε άκρη….ευτυχώς !!
Μίλτος Μαρίνης
https://www.facebook.com/miltos.marinis
